baðdaþ kurup göðün minderine kendi iç sesimi dinledim bugün fýsýltý eþliðindeydi asýlan yaðmurlar sonuna kadar açtým kalbimin kapýlarýný ve soludum sesini hayatýn bir kuþluk vakti , sonsuzluða uzanýrken
ben ki, en çok o uyanýk halimle iliþtirdim hayatýn hevesle yonttuðu hisleri içime yine takýþtýrdým mumdan bir alevi göðsüme ömrün kýsalýðý çarptýðýnda camlara ve yorulduðum da ayrýlýklardan
anlamý yok þimdi bahçedeki gül aðacýnýn gözlerim hükmediyor yine evdeki boþluða zaman döndürüyor takvimleri orada esen rüzgarýn , hýzla akan hýþýrtýsý içinde bulanýk sularda açtýðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.