sözlerim yalan...
"Ekmeðinin,
hatýrýna yediðim yemekler olmuþtu,
vakti zamanýnda.
Artýk,
diyetteyim ekmek yemiyorum...
Sahibinin,
hatýrýna taþlamadýðým itler vardý,
gövdesinden büyük seslerine raðmen,
Artýk,
sahibinizi hatýrlamýyorum...
Kýrmýzý panjurlu ütopik evimi ateþe verdim ellerimle.
Kahve fincanlarýmý kýrdým bir bir,
içmiyorum artýk kýrk yýl masallarýnýzý.
Dilimi tutarak,
sürekli yüreðimi kestiðim,
cam kýrýklarýný kusma vaktim-deyim.
Sarmýyor,
papatyalarýn falý ve leylaklarýn rengi,
kan kýrmýzýsý güllerimi,
dikenlere devþirdim.
Hani o çiçekli balkon vardý ya,
taþ duvar oldu...
Eyvallahým yok hiç bir nefrete,
ve hiç bir sevgiye de ihtiyacým.
Ölmek için çok erken,
yaþamak için geç.
Ortasýndayým,
savaþlarýnýn,
iyilerimle - kötülerimin.
Tarafsýz bölgeydim iþgal edildim hücre - hücre.
Yaralarý sarýlmamýþ, mülteci duygularým var.
Taa kalbimden talan edildim,
sözlerim yalan, ismim viran...
__þairþizofren__
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.