Sevdiremedim

Tali mgâhý oldum sevda oku’nun,
Vuruldum, vuruldum, bir ah demedim,
Ömre ömür katan, o gül kokunun,
Ýz sürdüm peþinden, yetiþemedim.

Türkü türkü olmuþ yüreðim sana,
Baðýra baðýra söyleyemedim,
Tutup ellerinden, küheylan gibi,
Salýna salýna yürüyemedim.

Sevda derler bilirmisin, bir nazlý gonca,
Gönlün arþa deðer onu bulunca,
Sinemde taþýdým ömrüm boyunca,
Yârin huzuruna, götüremedim.

Kapýsý açýk’tý sana kalbimin,
Yolunu yönüme döndüremedim,
Beyhûde dolandým, beyhude yandým,
Yürekte ki kor’u, söndüremedim.

Bir damla sevda idi muradým senden,
Yalvardým yakardým yaðdýramadým,
Ben kendime çektim, sen uzaklaþtýn,
Bir seni gönlüme sýðdýramadým.

Zalim olsan zulmün, sürmezdi böyle,
Cani olsan ruhum, ölmezdi böyle,
Bu sonsuz çilenin adýný söyle,
Düþündüm, düþündüm.
Ben bilemedim.


Boþa, yaz bekledim sen gibi kýþtan,
Belki anlar dedim, sözden, bakýþtan,
Farký yokmuþ yüreðinin, bir avuç taþtan,
Bu garip emir’i sevdiremedim.


FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: