Babam Ýstanbul’dan eve her döndüðünde
benim bir tarafýmda kýrýk çýkýk
dizlerimde yara bere
sayýsýný unuttum aðaçtan düþtüðümün kaç kere...
Yaramazlýklarýmýn tavan yaptýðý yýllardý
zibidi arkadaþlarýmýn da hepsi yaramazdý
onlara uymasam
vallahide olmaz tefe koyarlardý beni...
Anneni dinlesene oðlum
sana söylediklerim
bir kulaðýndan giriyor
öbür kulaðýndan çýkýyor
nasýl olacak böyle...
Dur bakayým
bir daha ki sefere
ellerimle kulaklarýmýn birini týkayayým
belki çýkýp gitmez bir þeyler aklýmda kalýr...
Babam eve her döndüðünde
ben yer ile yeksan
ah ki ah þu çocukluktan bir çýksam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.