EMİNDİ MEHMET ABİM
Uçarak bir talihsiz güvercin
Acýyla kondu gönül telime,
Kalbimi kanattý ince ince...
Ýnce ince sýzlýyorken yaram,
Þimdi ben hangi kapýya varam?
Yaralanmýþ yatýyor bir kartal
Diye haber verince bu güvercin,
Kanar dertli yürek için için...
Ýçin için yas tutarken böyle,
Yangýnýmý söndüren söz söyle.
Milletin derdiyle dertlenirken
Yüceldikçe yücelen kartalým,
Düþünce öksüz kaldý daðlarým.
Daðlarýmýz puslandý hüzünle,
Anarýz Seni güler yüzünle.
Gülüþü bizlere ýþýk oldu,
Dünyamýzý kararttý gidiþi.
Emanet kaldý dava güneþi...
Dava güneþiyle parlamalý,
Kalp, iman ateþi harlamalý.
Emindi O,müstesna bir candý,
Mehmet Abim gönül alan dildi.
Böyle bildik,O ne güzel kuldu!...
Güzel kul oldu ömrü boyunca,
Rahmet dolacak dostlar anýnca.
23/05/2024
Turgut YILDIZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut Yıldızan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.