Bir gün ansýzýn hayallerimizi aldýn da gittin Arkana dönüp bakmadýn Hiç dönmeyecekmiþ gibi Hiç sevmemiþ gibi gittin Böyle yapmazdýn önceleri Bazen çok konuþurdun Bazen bir iki kelam ederdin Ama bu sefer farklýydý Sustun Neþeli adýmlar atarak gittin Sen ne kadar gittiysen Ben o kadar kaldým hiç kýpýrdamadým Gözlerimden yaþ aktý silemedim Senden geldi çünkü kýyamadým Hiç olmadýðým kadar hiç oldum Baþýma geleceklerin sen de farkýndaydýn Umusamayaraktan gittin
Eskiden caddelerde, sokaklarda, kafelerde buluþurduk Þimdileri satýr aralarýnda dize sonlarýnda karþýlaþýyoruz Duygu yüklü kelimelerde bir kaç kadeh içiyoruz Virgüllerde sigara yakýp noktalarda söndürüyoruz Eski günleri yad ediyoruz kafiyeli cümlelerde Sarýlýyoruz sýmsýký Hüznün kýyýya vurduðu dalgalý þarkýlarda Açýlýyoruz derin mýsralara engin þiirlere Amma velakin yüzme bilmez ki mutluluðumuz Her bir kulaç atýþýmýzda Çýðlýk çýðlýða boðuldu Kurtarmaya tenezzül bile etmedik Piþmanlýklarýmýzla beraber karaya vurduk Daðýldýk Toparlanamadýk Parça parça eksildik Bütün olarak gittin Evet haklýsýn sen gittin Ama ben seni hiç býrakmadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhangutan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.