Alaz
Caddenin baþýnda ki çiçekçi
Þu köþedeki simitçi
Boyacý amca þurada iþte
Gülücük dileniyor kaldýrýmdaki dilenci
Nazende bakýþlarýnda umudu taþýyorsun
Geçerken dilenci çocuðun yanýndan
Gülüþünü býrakýyorsun avuçlarýna
Gülümsüyor çocuk
Boyacý amcaya hayýrlý iþler diyorsun yanýndan geçerken
O zarif parmaklarýnla atýp saçlarýný kulaklarýnýn ardýna
Gevrek olsun diyorsun
Göz ucuyla süzerken seni simitçi
Caddenin baþýndaki çiçekçi
Senin geçiþini bekliyor
Bir gonca gül tutuþturuyor ellerine
Gül tutuþuyor ellerinde
Benimse küllerim savruluyor geçtiðin sokaklarda
Binlerce yýllýk kývýlcýmlar biriktiriyorum avuçlarýmda
Yandýðým sensin ama
Yangýným binlerce yýllýk aslýnda
Binlerce yýllýk özlemler biriktiriyorum sana
Yýlký atlarýnýn saçlarýndan tutunmaya çalýþýyorum ardýn sýra
Hasretinin baþladýðý yerde bir mezar kazýyorum
Bir mezar taþý oluyorum sonra tarih öncesine ait
Tarih öncesinden bir yürek sunuyorum sana
Tarih öncesine ýþýk oluyorum sonra
Nuh’un gemisinden seslenirken ardýnda býraktýðýn koca boþluða
Aþk diyorum sana aþk
Aþk uðruna düþüyorum senin ardýna
Dümenimi kýrarken yine senin yurduna
Gün batýmýnýn kýzýllýðýna karýþýyor saçlarýn
Saçýnýn tek telinden tutunuyorum hayata
Saçlarýn diyorum saçlarýn
Ne kadar kýzýl kýyamet
Ne kadar alaz
Saçlarýn boynuma vurulan kement aslýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.