Ben yüreði daðlanan, çocuk sesine hasret kalan, neþeli günleri arayan þehir, ben Gazze’yim.
Ben yetim kalmýþ, öksüz kalmýþ Filistin’im... Ben çaresiz kalmýþ anneler’in çocuklarýný kundakta býrakýp Siyonistler ile korkusuzca savaþan imanlý þehir, ben Gazze’yim...
Ben Hatemü’l-Enbiya izinde giden, Kur’an ýþýðýnda giden þehir, ben Gazze’yim. Ben Musab Bin Umeyr’in yol arkadaþý olan þehir, ben Gazze’yim.
Ben Hamzalarý, Alileri, Ömerleri, Ebubekirleri, Ebu Süfyanlarý ve daha nice sahabeleri içine barýndýran þehir, ben Gazze’yim. Ben gün görmemiþ, mücahit aþký ile tutuþup iman ateþi ile yanýp tutuþan þehir, ben Gazze’yim...
|Ümit Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
umidimclk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.