YAĞMURA HASRET
Sen yanýmda olunca benden mutlusu yok
Sen yanýmda ayrýldýðýnda ise benden ölüsü yok.
Yýldýzlar mý gökyüzünü aydýnlatýp süsleyen,
Yoksa gözlerin mi beni aydýnlatýp ufuklara doðru uzandýran?
Bilemiyorum...
Bilirsin ben hayata þekersiz çay içmem, içemem de.
Çay þekerli olmayýnca ne tat kalýr ne de muhabbet...
Çayý tamamlayan þekerdir, beni de tamamlayan sensin bir tanem.
Ve sonra seni sebepsiz sever
olduðun yerde sevinç gözyaþlarý dökersin.
Þu aralar bende derman falan kalmamýþ gibi
Ayakta duracak ne takatim var ne de mecalim...
Nereye varacaðým beli deðil iken soluk soluk yürüyorum öylece...
Bir aðaç bulsam gölgesinde oturup meyvesinden istifade edeceðim de etrafta tek bir aðaç, yeþillik yok...
Sanki aðaç falan kalmamýþ her yer beton misali...
Bir gün buralardan sessizce gideceðim
Arkamdan tek bir iz dâhi býrakmadan gideceðim...
Kafamdaki soru iþaretlerinden kurtulmak için
Gerekirse dünyanýn öbür ucuna bile giderim...
Bazen kendimi bir çöle benzetiyorum
Yaðmur tanesi deðmemiþ kurak bir yer...
Yeþermeyi bekleyen bir aðaç misali...
Sonunda bir çiçek gibi solup öleceðim!..
Sýrtýmda koca bir yük var artýk kaldýramýyorum
O yükleri kaldýrabilmek için bazen vinç olmam gerekir...
Yüküm o kadar aðýrlaþýyor ki altýnda kalmaktan
Kambur kalýp yatalak olmaktan korkuyorum...
Ben derdimi galiba kimseye anlatamýyorum!
Bir fenerim olsa karanlýða kafa tutacaðým
Görülüyor ki karanlýk beni ebediyen yutacak.
Güneþ doðduðum memleketimi aydýnlatmalý,
Ardýndan gözlerim aydýnlanýp gerçekleri kavramalý.
Yaðmur kurak ülkeme nehir gibi akmalý
Yetiþen bostanlar birbir hayat bulmalý
Çiçekler, böcekler yaþamaya inat etmeli
Yaðan yaðmur mahluklara ümit olmalý.
| Ümit Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.