GÜVEN-L-İ/K

Kendisi mi geliyor musibet ile bela?
Üzerimize biz mi çekiyoruz acaba?
Unuttuk sözümüzü; ne idi “kâlu belâ”?
Ýnanç þirke bulanmýþ gerek var mý hicaba?

Oysa iman, emniyet; mümin güven demekti,
Kul hakký, kula kulluk, hile hiç önemsenmez!
Arsýzlýðýn sebebi belki haram yemekti,
Baþýmýza gelen de kimsece benimsenmez!

Emanet ehlinde mi, bir bakýn görürsünüz,
Gönül huzuru var mý, mutlu mesut kaç kiþi?
Yine de batmak için bataða yürürsünüz,
Bu ne Siyon Yýldýzý, ne Hilal ne Haç iþi!

Tarihte rastlanýr mý böylesi bozulmaya?
Kadýn-erkek, para pul, makam mevki bir “taðut”!
Dua edelim Hakk’a beteri yazýlmaya,
Bela, musibet, afet gelince boþtur aðýt!

(HAS)

Sosyal Medyada Paylaşın: