KARAYAZI

Kar ayazý kar ayazý,
Yaktý beni kar ayazý.
Gurbet ele sürdü beni
Alnýmdaki karayazý.

Daðlarý görmüyor gözüm,
Taþ kesilmiþ sanki yüzüm,
Hilaf deðil gerçek sözüm,
Alnýmdaki karayazý.

Yollarda silindi izim,
Tutmaz oldu iþte dizim,
Dokutmuþ bak kefen bezim
Alnýmdaki karayazý.

Neler çekti garip baþým
Sýla desem akar yaþým,
Ölmeden yazýlýr taþým
Alnýmdaki karayazý.

Yoktan yere dert üretme,
Çürükten maya türetme,
Kabul et sen de diretme,
Alnýmdaki karayazý.

Özbekoðlu hislenme sen,
Haram ile beslenme sen,
Hiddet ile süslenme sen,
Alnýmdaki karayazý.

14.08.1996 / Düzenleme: 20.05.2024
Konya Durmuþ Ali ÖZBEK

Sosyal Medyada Paylaşın: