Geceden iner gök yere; Mis kokar ýslak sokaklar. Gýcýrtýlý esnaf kepenklerinden Rahatsýz olur kilerli toklar. Terlik attýrýr annelere, Çýðlýk çýðlýða, yalýn ayak çocuklar.
Kanadý kýrýk minik bir serçe Can çekiþirken olay mahallinde, Kedinin aðzý sulanýr. Tevekkül girer devreye; Ýlahî fýtrattýr gerekçe.
Kader tesellisindedir ahval. Sebilden gariplik akar. Fakir kahvede zar atar. Kiþi baþý üç lokma ekmek… Yürü be cahil cesaret! Seni kim tutar!
Gün doðumunda bulutlar bile, Ýhanet eder kuþlukta kendi güzelliðine. Balkon duvarýnda minik bir cambaz… Komþular avaz avaz… Bilmezler ki o hayalperest, Rengârenk umut dolduracaktý eline.
Þemsiye, yaðmur ve ince bacaklý kýz, Hiç gelmeyen sevgilisini bekler. Polis sirenlerinde çiðnenir kirli bir sakýz. Oðlan kaçýncý uykusunda! Tepetaklaktýr pembe beyaz dilekler.
Sevince, ama çok sevince… Hiçbir þey çok iyi olmuyor iþte! Bir kapý açýlýr ta içinde. Adý yok, yüzü yok; ne yazýk! Biri el sallar ardýndan; Adý ayrýlýk. Biri yaklaþýr tam karþýdan; Adý yalnýzlýk.
Mücella Pakdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.