Küstüm Çiçeği

Gönlümde köþe kapmaca oynuyorsun
Ey yâr,
Seni aklýmdan kovsam,
Kalbime giriyorsun,
Kalbimden kovsam
Aklýma giriyorsun,
Öyle aþk varki sende,
Gönüle sýðmýyorsun,
Vuslatmýsýn, hasretmi
Sonu ne, bilmiyorsun,

Kara hindiba otuna üflemek gibi,
Uykudaki bir çocuðu izlemek gibi,
Öksürüðü gizlemek gibi birþey seni sevmek,
Korka korka, gizli gizli, susarak, Ya daðýlýp uçarsa,
Ya uyanýrsa,
Ya giderse endiþeleri taþýmak,
Öyle zorki bir bilsen.

Acý veriyor artýk
Adýný fýsýldayarak söylemek,
Kalbe hüzün veriyor bu sukunet,
oysa bir bilsen, oysa bir bilsen
Gündüz gezdiðin yollarý,
Gece güneþ gözlüðü ile dolaþtýðýmý,
Lütfundan yer gök sarsýlacak,
Dillere düþecek bu sevda,
Türküler yazýlacak belki
Bu aþka dair.

Deli taylar gibisin þimdi þu gönül bozkýrýmda,
Attýðýn her adýmda bir yer ediniyorsun,
Bâdý sabah misali,
Gözle görülmüyorsun,
Ne kemente takýlýp,
Ne gem’e geliyorsun
Küstüm çiçeði gibi, deðmeye gelmiyorsun.

Masalsý bir gülüþ var gözlerinin içinde,
Her rolde kahramansýn,
Akýl almaz biçimde,
Hürsün hür yaþýyorsun,
Yakýþýyor da sana,
Koca bir yürek ister
Senle çýkmak bu yola,
Seni bu denli sevmek,
Nasib olmaz her kula.

O zalim ayrýlýðý,
Perçeminden tutupta
Koysan avuçlarýma,
Yine haddimi aþmam,
Lal olur gönül dilim,
Kýyamam, kýyamam hatýrana,
Gizli bir iksir gibi karýþmýþsýn kanýma,
Ama þikayetim yok
Öldürsede bu sevda,
yine kansýn canýma,
Yine cansýn canýma ...

FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: