19 MAYIS 1919 ATATÜRK’ÜN SAMSUN’A ÇIKIŞI
19 MAYIS 1919 ATATÜRK’ÜN SAMSUN’A ÇIKIÞI
Karabulutlar çöktü yurdumuza,
Dokunuyordu her þey kanýmýza.
Karþý koymak gerekti behemehâl,
Samsun’a çýkýyor Mustafa Kemal.
Geliyor Türk’ün yiðit Mustafa’sý,
Bitecekti onunla tüm tasasý.
Anadolu’yu kurtarmak görevi,
Çok çalýþacaktý bu ülkü devi.
Ne zaman Türkoðlu zorluða düþse,
Aç kargalar üstümüze üþüþse,
Baðrýmýzdan çýkartýrýz bir yiðit,
Tarihimiz bunlara da çok þahit.
Atatürk’ümdür bunlardan birisi,
Etrafýnda toplanýr Türk çerisi.
Hiç eksik olmaz Türk’ün önderleri,
Baþýmýzýn üstündedir yerleri.
Bizler ise onlara baþbuð dedik,
Hep birlikte ardýnda ilerledik.
Oldular hepsi Türklere kýlavuz,
Setleri yýktý baþbuðlarla Oðuz.
En öndeydi baþbuðum Atatürk’üm,
Nefes alacaktý onunla Türk’üm.
Samsun’a gelir Bandýrma Gemisi,
Atatürk’tü tüm bizlerin hamisi.
Ýstanbul’dan çýkmýþtý uzun yola,
Atatürk’le girdik bizler kol kola.
Almýþtý Atatürk her þeyi göze,
Güç katýyordu bütün ülkemize.
Aþtýk Karadeniz’in dalgasýný,
Deðiþtirdik Samsun’un havasýný.
On Dokuz Mayýstý günlerden bu gün,
Bayramý olacaktý bütün Türk’ün.
Bin dokuz yüz on dokuz senesinde,
Bir güneþ doðdu Türk’ün ülkesinde.
Aydýnlatýr ýþýnlarý ülkeyi,
Isýtacaktý bu güneþ Türkiye’yi.
Mustafa Kemal’dý güneþin adý,
Atacaktý düþmanlara tokadý.
Anadolu’ya geldi bu sebeple,
Harekete baþladý bir edeple.
Açmýþtý insanýma kucaðýný,
Tüttürecekti Türkler ocaðýný.
Hiçbir güç ocaðýmý söndüremez,
Bizi bu yoldan kimse döndüremez.
Aðýrdý tabiki bu vazifesi,
Rahatlattý bizi Ata’nýn sesi.
Gece ve gündüz çalýþtý durmadan,
Dinlenmek yoktu Türk’ü kurtarmadan.
Verdik Atatürk’e bütün yetkiyi,
Yönetecek Atam bizi çok iyi.
Amasya’dan baþladý iþe önce,
Çaðrý yaptý ihtiyara ve gence.
Davet etti halký mücadeleye,
Hürriyet getirecek Türkiye’ye.
Düþmanlarý ülkemizden kovacak,
Sonra da Cumhuriyeti kuracak.
Samsun’da kalýyordu Atam beþ gün,
Haber saldý Anadolu’ya her gün.
Kuvvetli tuttu halkýn moralini,
Soruyordu devamlý da halini.
Veriyordu Ata’mýz talimatý,
Anlatýyordu bütün hakikatý.
Yaptýðý direniþ hareketiydi,
Mustafa Kemal Paþa çok zekiydi.
Aydýnlattý Anadolu halkýný,
Olacak düþmana Türk’ün akýný.
Alýyordu canýný da diþine,
Rastlanmazdý Atatürk’ün eþine.
Çevirmiþti Havza’ya rotasýný,
Milletim karþýladý Ata’sýný.
Samsun’dan yola çýkýyor Havza’ya,
Sokacaktý ordumuzu hizaya.
Yetiþtirecek düzenli ordumu,
Anadolumuz bekliyordu onu.
Ýnsanlarýn gözü kalýyor yolda,
Koymayacak Yaradan bizi darda.
Gönderdi bize Mustafa Kemal’i,
Dalgalanacaktý Türk’ün hilâli.
Toplanýyor Türkler hilâl altýnda,
Þahlanmýþtý Atatürk’üm atýnda.
Kurtaracaktý Atam biz Türkleri,
Çok aðrýyordu onun böbrekleri.
Havza’da giriyordu kaplýcaya,
Kavuþuyordu orada þifaya.
Fayda etti kaplýca böbreðine,
Su serpiyor Havzalý yüreðine.
Ýyi geliyordu Havza’nýn suyu,
Oðuz’a dayanýr Ata’nýn soyu.
Evlâdýdýr Atatürk Türk ýrkýnýn,
Ona karþý gelmekten çok sakýnýn.
Yapalým Ata’nýn her dediðini,
Kuracak Atam Türk’ün dirliðini.
Yapýyordu Havza’da toplantýyý,
Verdi halkýmýz Ata’ya katkýyý.
Yolda arýzalandý arabasý,
Yürüyerek gitti Türk’ün atasý.
Dað baþýný duman almýþ marþýný,
Söyleyerek kaldýrýyor baþýný.
Gidiyordu bu marþý seslenerek,
Yola çýktý millete güvenerek.
Yanýnda vardý bu bölgenin halký,
Belli oluyordu Ata’nýn farký.
Yürüyordu topluluðun önünde,
Ýlerliyordu Havza’nýn yönünde.
Varýyordu Karageçmiþ Köyü’ne,
Kavuþuyor köylü Atatürk’üne.
Ediyordu köylü ile sohbeti,
Dinliyordu Atatürk’üm milleti.
Bir gece kalýyordu Atam köyde,
Sevinç vardý oradaki tüm evde.
Ata’yý ediyorlardý misafir,
Korkacak Atatürk’ten hain kâfir.
Dürecek hepsinin defterlerini,
Sevdi Anadolu önderlerini.
Devam ediyordu bu köyden yola,
Verecekti Atam Havza’da mola.
Havza’da dinleniyordu bir müddet,
Gösterir buradan Yunan’a hiddet.
Meydana toplanmýþtý çok ahali,
Kýnanýyordu Ýzmir’in iþgali.
Yapýyordu Havza’da ilk mitingi,
Belli olur Anadolu’nun rengi.
Toplanýlýr Ata’nýn etrafýnda,
Havzalý oluyor onun yanýnda.
Topal Osman’la tanýþýr Havza’da,
Sohbet eder Osman’la bir arada.
Karadeniz’in bu yiðit evladý,
Pontus içinde nam salmýþtý adý.
Topal Osman’dan çekinir Ermeni,
Gururlandýrýyor bu yiðit beni.
Geçit vermez Ermeni çetesine,
Topal Osman sahipti ülkesine.
Andýk burada biz Topal Osman’ý
Korkuyordu ondan Türk’ün düþmaný.
Suikast peþinde Rum çeteleri,
Organize ediyor birileri.
Takip eder Ata’yý Ýngilizler,
Etrafýnda set olmuþtuk tüm bizler.
Topal Osman Ata’nýn korumasý,
Onunlaydý milletinin duasý.
Ata’nýn çevresinde olduk kalkan,
Varmý demiþdik bizlere yan bakan.
Ata’ya gelmesin dedik bir zarar,
Ondan yana verdik bizler de karar.
Býrakmadýk Ata’mýzý hiç yalnýz,
Atam nerdeyse biz de orda varýz.
Gidiyorduk Ata’mýzýn peþinden,
Çok memnunduk onun bu geliþinden.
Çok kutsaldý onun bu yürüyüþü,
Olmayacaktý Türklerin çöküþü.
Damgasýný vuracaktý bu çaða,
Kaldýrdý Atatürk Türk’ü ayaða.
Güneþ gibi doðmuþdu ülkemize,
Çok þey borçluyuz Atatürk’ümüze.
DESTAN ÞAÝRÝ
ARAÞTIRMACI VE YAZAR
MESUT KILIÇOÐLU
NOT;
ÇIKACAK OLAN 1000 SAYFALIK TÜRK TARÝHÝNÝ BAÞTAN SONA DESTAN OLARAK ANLATAN "ALTAYLARDAN TUNA’YA KIZILELMA’YA TÜRKLER" KÝTABIMDAN ATATÜRK’ÜN SAMSUN’A ÇIKIÞIYLA ÝLGÝLÝ KISA BÝR BÖLÜM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.