Seni yaþayabilmek seni, Ömrünü yaþarken, yaþayamamaktýr. Seni tanýyabilmek seni. Kendini bile tanýyamamaktýr.
Çünkü, bir gözleri dünyasýn sen, ne yana baksan dað, deniz, benim gözlerden dökülen damla, benim ömrü tükenmiþ, soluk bir beniz.
Seni anlayabilmek seni, senden öte unutmaktýr her þeyi. Seni anlayabilmek seni, beni sende yok etmektir. Ki varsýn sen, senden ötesi bir kalýntýdýr. Gül dedikleri var ya gülüm, yanaklarýndan çalýntýdýr.
Seni dokunabilmek seni, bahtiyar dediðin, o olsa gerek. Ve dokunabilmek sana, zehrini soluduðum engerek.
Al öyleyse yeþil dallar da kalsýn. Kýlsýn ölümsüzlüðü destursuz rüzgar. Üfürsün kulaklarýma ismini, adýn içime dert, essin kaç yazar.
Seni baðýrabilmek seni, türküdür. Tükenmez çýðýrtkanlarý. Lal kesilmiþ sevdam, aðlasam kime ne, kime kaç yazar.
Seni düþünebilmek seni, bir delinin iþidir belki de. Çünkü seni düþünebilmek, akla zarar, akla zarar.
Seni tutabilmek, ateþi avuçlamaktýr. Kanamaktýr, çeliðin kanadýðý gibi. Seni tutabilmek seni, kurumaktýr damarda son damlaya kadar.
Seni sevebilmek seni, düþman olmaktýr doðan güneþe. Ki geceler karanlýktýr. Seni sevebilmek seni, bitmesin gece, sabaha kadar.
Abdullah Ecevit
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahecevit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.