Hatırasına Saklanan Kadın

Bir ayna gibi duruyorsun karþýmda.
Belli ki beni kaleme, kaðýda düþüreceksin bu gece.

Çok acýyor biliyorum, hissediyorum o acýný. Ýçimin, dýþýmýn en derinlerinde yaþýyorum hasretinin her sancýsýný.

Sus Allah aþkýna, sus.
Hiç konuþma, biliyorum.
Allah’a ettiðin bir yemin, seni boðan bir hasret var içinde.

Aðlamalýsýn kadýn...
Yataðýndaki tüm saatleri uyku yerine "caným çok acýyor" diye aðlamaya ayýrmalýsýn ama sakýn kimse duymasýn.

Sessizce aðla kadýn.
Dön sol yanýna ve yüreðindeki ateþe gözünden sýzýversin gözyaþlarýn. Yastýðýný, bir tek yastýðýný ortak et o tuzlu suya, üzerine örtüp kendini sakladýðýn battaniyen ýslanmasýn.

Alýþmadýn mý sen, o dikenli telllerin, pas tutmuþ civilerin acýlarýna hala? Oysa çoktan alýþmýþ olmalýydýn, sevdaný avuçlarýndan çivilediklerinde o koca çarmýha.

Hani gökkuþaðý rengindeki hayallerini uçurmuþlardý bulutlara? Ýþte tam da o zaman ruhun terk ediyordu bedenini, iþte tam da o zaman böyle korkmalýydýn aslýnda.

Þimdi bu neyin telaþý kadýn?
Yýllarca taþýdýðýn naaþýn, avuçlarýna dikenlerin batmasýndan mý korkuyorsun?

Hatýrlamalýsýn kadýn! Bir raký balýk sofrasýnda soldu dikenli güllerinin alý. Bir kül tablasýnda söndürüldü umutlarýn. O masaya buruþturulup atýldý; gözyaþlarýnýn, akan terinin ve tüm duygularýnýn tadýný bilen peçete.

Bir þarký mýrýldandýn "kadehin dudaklarýna deðdiðinde anda".
O þarkýyla ayaklandýn o masadan, o þarkýyla uzandýn ebedî yalnýzlýðýn en dibine.

Yutkunamadýn, yürüyemedin, hatta dayanamayýp küfrettin o geceye...
Biliyorum sus, sus be kadýn!
O geceden sonra, akþam güneþinde aradýn suretini o adamýn. Her fýrsatta evime geldim, "iþte ayak basýyorum" diye, parmak uçlarýný denizin dalgasýna uzattýp daldýrdýn.

Biliyorum, onun elleri diye kumlarý tüm gücünle avuçladýn.
Bazen bir bank, bazen bir taþa serilmiþ havlu oldu yanýna uzanýr gibi uzandýðýn.
Her gittiðin yerde ondan birþeyler arayýp buldun ve yine her gittiðin yerde ondan birþeyler arayýp bulmalýsýn kadýn.
Herþeye alýþtýðýn gibi bu hasret batýklarýnada alýþmalýsýn.
Sessizce kimseyi rahatsýz etmeden hasretini söylemeyi öðrenmelisin kadýn.
Haydi gel birlikte çýkalým ondan birþeyler aramaya.
Bizim sokaðýn baþýnda yeni açmýþ yalancý akasya aðaçlarý var, onlarda kokusunu bulalým mesela...
Az ileride bir simitçi var, onun yaptýðý çayý içelim, birlikte içtiðiniz çayýn tadýna benzer, belki hasret giderir hafifler az yüreðin.
Ordan çýkýp uzun uzun yürüyelim ne de olsa cadde büyük.
Bir köþesinde sarýlýrsýnýz, bir köþesinde bakýþýrsýnýz, bir diðer köþesinde ilan-ý aþk bile edersiniz birbirinize belkide...

Aðlamalýsýn kadýn!
Artýk o tuzlu su ile yastýðýný yýkayýp, yükünü paylaþmalýsýn.
Haydi gel, haydi durma gel birlikte ayaða tez vakitte kalkalým.


( Seni Seviyorum Kadýn🫂 )

Hamdiye Osman
(Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın: