YARALI SERÇE

Sen yanýmda olmayýnca bir yalnýzlýk dolar içime
Zamansýz yaðmur bulutlarý oturur gözlerime
Dolaþýrým öyle nedensiz, sensiz sokaklarda
Kedilerle dost oldum, kuþlarla konuþurum yoksun diye

Senli akþamlar tütüyor gözlerimde
Gurbet þarkýlarý dolanýyor dilimde
Bir kabus gibi her gece karanlýklar
Ýçimde hasret... gözlerimde anýlarý taþýyor
Ayrýlýk yollarýnda sensiz koþup duruyorum
Ve ben sana gelen yollarda özlemle bekliyorum

Kaç güneþ söndürdüm akþamlarý penceremde
Ayrýlýk bitecek sandým
Gözyaþlarým bir doldu kadehime
Bir daha tükenmedi
Zehirden tütünlerin dumanýnda
Seni sayýklýyorum
Kalemim seni yazýyor, dudaklarým seni okuyor

Þimdi sen kanadý kýrýk bir serçesin
Yaralý
Anasýndan ayrýlmýþ küçük bir yavru !
Sudan çýkmýþ bir balýk gibi
Meçhul iklimlerdesin öyle iþte
Alýn benide götürün
Gittiðiniz o meçhullere !
Yine aðlayan geceler gibi gönlüm
Bir yaðmur sonrasý ýslanmýþ tüm düþlerim !
Gönlüm gibi sýrýlsýklam akþamlar
Acýlar inadýna hüznü yaþatýyor
Ben de yüreðimdeki seni

Ben bu acýlarda unuttum beni
Ben bu sokaklarda savruldum delicesine
Yokluðunda
Maviler hep bu gecelerde aðladý siyah güle
Neredeyim nasýlým sorma !
Eridi benliðim uzaklýðýndan
Sanýyorum durdu zaman
Geçmiyor hasretine saydýðým takvimler
Þimdi bir þarký aðlatýyor
Uzaktaki bekleyenler için
Mavi kelebeðime

Gelmeyiþin volkanlar gibi aktý yüreðime
Kapkara bulutlar gitmiyor baþýmýn üzerinden
Sen, hangi Yusuf’i kuyulardasýn ?
Ses vermiyorsun sesime
Mektuplarýma yanýtlar vermiyorsun !
Buzdan eller dolaþýyor yürek sokaklarýmda
Bu çatlak duvarlar üstüme geliyor !
Duyuyor musun ?

Rüyalarýmdasýn
Doðan güneþi görüyorum gözlerinde
Rüzgarýn okþadýðý siyah saçlarýna uzanýr elleri
Ben ?
Gecelerin karanlýðý ben
Benim, yalnýzlýðýn ecesi
Ta ki pencerelerime
Gün doðana kadar
Güneþ ýsýtýncaya kadar evrenimi

Günay Koçak

17. 05. 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: