Kara gözler

Kara Gözler-2

Ýlk bakýþta vuruldum, eyledi beni aþýk,
Çekti beni aðýna, yem etti kara gözler!
Ayrýlýk var söyledim, falýmýzda yok ýþýk,
Islandý yanaklarý, nem etti kara gözler!

Dedim: Ýnanmam fala, geçemem bu güzelden,
Kader asla deðiþmez yazýlmýþsa ezelden.
Kararým etkilenmez okuduðun gazelden,
Kör düðümle baðladý, ram etti kara gözler.

Aðaçlar susuz kaldý, bodurlaþtý meþeler,
Her yönden bir fýsýltý, yüreðimi eþeler,
Tebessüm yasak oldu, terk eyledi neþeler,
Kalbimdeki süruru gam etti kara gözler.

Bahardan haberim yok, rastlamadým yazlara,
Kader-kýsmeti sordum evde kalmýþ kýzlara,
Sabahýn seherinde rüzgar inmiþ sazlara,
Ilýk meltemlerimi sam etti kara gözler.

Aklýma mezar geldi; aþk sýðmadý, çok darmýþ,
Daðlara çýkamadým: Ferhat’ýn ahý sarmýþ,
Çöle düþeyim dedim: orada Mecnun varmýþ,
Bu aþk efsane oldu, nam etti kara gözler.

Yýllardýr hatýrýmda, unutmak boþ kelime,
Kalbimden çýkan sesi baðlamýþým dilime,
Bilseydim ayrýlýk var, gel al derdim ölüme,
Acýlarý baðrýma cem etti kara gözler.

Artýk hiçbir teselli yaþýmý silmeyecek,
Dostlar gelip geçecek, halimi bilmeyecek,
Kaybolan umutlarým geriye gelmeyecek,
Ömrümün kalanýný zom etti kara gözler.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: