geçip gidiyorum
perdelenmiþ gözlerimde sönük yýldýzlar
gecenin yorgun fýsýltýlarýný içen sessizlikte
küçücük bir umut ýþýðýnda
yaðmur yaðar
gökkuþaðý düþer belki karlarýn eteðine
kalbimin örgü sepetinde renkli pamuk þekerleri
hediyem olsun kimsesiz çocuklara
düþlerini yitirmiþ hastalara
geçip gidiyorum
geceyi yüzlerinde ezberlemiþ sokaklardan
animasyon yaratýmý yüksek bir hayalin kapýsýndan
odamdayým mavi gri duvarlarýn ortasýnda yataðým
uykunun resmini çiziyor kaðýtlara
grileri giyinmiþ gölgeler
hayýr!
hayýr! olmaz
uyku yok göðsümdeki aðrý dinmeden
ay ýþýðý güneþ gibi düþmeden pencereme
ve göçmen leyleklerdeki yâr kokusu olmadan
gece taþ gibi sert ketum bir medyum gibi
hiç acýmaz incitir kalbimi
geçip gidiyorum
uçup gidiyorum belirsizliklere
bilinmeyenlere bedeni yitik ruh gibi
ýþýðýma pervane oldu karanfil kokulu kuþlar
ayþe uçar
14052024
00:58