SABRIN SONU...

Bulutlandý yârin yüzü,
Ýnadý tuttu, küsecek.
Dike sürer her an düzü,
Belli ki beni üzecek.

Bazen güllerle bezenir,
Gonceye benzer dudaðý.
Hem Zülfikar’e özenir,
Kanlanýr her bir yanaðý.

Ortasýný bulamadýk,
"Can çýkar, huy çýkmaz" belli.
Sanma mutlu olamadýk,
Hem hamarat, hem düzenli.

Deniz desem, Akdeniz’dir
Akþam meltemlerle esen.
Anadýr, ninedir, "biz" dir;
Her derdi önceden sezen.

Kabaran yelelerinde,
Sabýr ile þefkat yatar.
Çok hüner var ellerinde,
Hünerine çalým katar.

Birgün varmasam yanýna,
Bilirim ki beni arar.
Âný uymuyor anýna,
Azý karar, çoðu zarar.

Ýþte böyle bir hayatýn
Elli yýlýný yaþadýk.
Dünya denen saltanatýn
Ferdâsýna ün taþýdýk,
Geleceðe gün taþýdýk...

16.08.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: