Ay Mehriban öz Anam, Gözlerime göz Anam. Her ne dedim demedi, Gülden aðýr söz Anam. --- Gül üzü torpaq oldu, Saraldý yarpaq oldu. Anam seferde öldü, Yaylaðým qýþlaq oldu. -- Dumanlý daðlar qaldý, Saralmýþ baðlar qaldý. Anam öldü saraldým, Ürekde daðlar qaldý. -- Sözleri yaz, buludu, Gözleri yaz buludu. Anam öldü ay qelem, Qan ile yaz buludu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Hani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.