SAÇLARIM BEYAZA DURMUŞ
Karanlýk bir yoldayým
göz gözü görmez
Her siyah,koyu siyah
Korkarým ben, ayrýlýðýn karanlýðýndan
Ayrýlma benden, karanlýða býrakma...
Saçlarým beyaz olacak kasvetten
Az kaldý siyahlýklar
yerini býrakacak dertten...
Korkuyorum, ayrýlýða terk etme beni
Yüce makamýndan ayýrma beni
Günahkâr bir kulum
Dünya da hiç uðruna yaþayan
Beni sensiz býrakma, yüce yaradan!..
Saçlarým beyaz olacak kasvetten
Az kaldý siyahlýklar
Yerini býrakacak dertten...
Hüsran içinde mutlu sandým kendimi
Bilmezler, nasýl candan geçtim
Görmezler halimi periþaným
Sen duy yüce yaradan sana muhtacým!..
Saçlarým beyaz olacak kasvetten
Az kaldý siyahlýklar
Yerini býrakacak dertten...
Ben, her mevsim deðiþen aðaç gibiyim
Yazda yeþil
Kýþda kuru
Baharda çiçek
Baharda solmuþ yapraðým
Sen affet ya rab sözünü tutmayan
Aciz bir insaným!..
Saçlarým beyaz olacak kasvetten
Az kaldý siyahlýklar
Yerini býrakacak dertten...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urtekin_samet34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.