MAKBER-İ ŞÜHEDA ( ŞEHİTLER MEZARLIĞI)

Evleri boyasýz, sevdalarý yarým kalan;
Ayrý kalmýþ; anadan,babadan,evlattan,
Eþden geçti, zevkten geçti; önce vatan,
Bir karýþ toprak uðruna þehit olan.

þehitlerimizin kaný, mübarek oldu gökte;
Kabir güllendi, defin olunduðunuz yerde,
Nice bayrak çekildi, þehit için kalplerde,
Nice fedalar yaþandý yüreðin derininde.

Ey vatan uðruna, can feda eden yiðitlerim!
Delindi arþ, niyetleri pak cengaverlerim.
Allah katýnda mükâfaat sizi bekler sizi;
Din uðruna can veren, can alan erenleri.

Bunca þehidin ahý kalýr mý sizde sandýnýz?
Bu canlarýn kanýný, önce yaþarken akýttýnýz,
Binlerce þehidi yok hükmünde saydýnýz,
Bekleyin ahiret’i, azaba hazýrlanýnýz.

Hep fakirin çocuðu can veren ama neden?
Þehit yok, yoksa nasip deðil mi zenginden?
Uydurmayýn; paragöz, para’ya tapan,
O paralar boðacak sizi, tasviri yýlandan.

Bir ev periþan içinde, kapýda þehit haberi;
Nasýl titremez elin kolun; komutan, haberci,
ucuz mu, rahat yaþa diyen kahraman kaný?
Ne çabuk unuttunuz fedakârlýða, vefa’yý?

Açýl gökyüzü açýl, cennet Gülleri gelir;
Onlar, þehit suyu ile yýkanmýþ can verir!
Görünmez aramýzda yaþayan gök aslanlarý;
Rahmeti bol, gülüþü bol cennet mertleri.

Onlar ki gözü kara, gönlü pek korkmaz can;
Birileri rahat yaþasýn diye daðlarda dayanan,
Kýymet bilemedik bir zevk uðruna, unuttuk;
Bir þehidi kalpte yaþatamayýp uyuttuk,
Yazýklar olsun rahat olup þehidi unutana.
Sosyal Medyada Paylaşın: