BEN DEĞİLİM
Bakýyorum da resimlerim’e;
O eski ben deðilim artýk!
Ayna’ya bakma’yý korkuyorum,
O eski ben deðilim artýk!
Meðerse ömür harcamýþým hiç uðruna;
Ne gözyaþý dökmüþüm deðmez insan’a,
Haktan utanýrým geçmiþ adýna,
O eski ben deðilim artýk!
Bir avuç tuz ellerinde bastýkça bastýlar;
Yaranýn esamesini koymadýlar,
Kanýttýkça yetmedi daha da kanattýlar,
O eski ben deðilim artýk!
Durdum bir çýnar baþýnda düþündüm;
Bunca dost, akraba’yý maziye gömdüm,
Allah kulu melhem olmaz mý diye sordum?
O eski ben deðilim artýk!
Boðazým düðümlendi yaþamaktan yana;
Bir dost dediðim çýkmaz mý Allah aþkýna,
Hepiniz yalandan ibaret birer cefa,
O eski ben deðilim artýk!
Git gide gülüþlerim azalýyor fâni hayatta;
Ýçimde tebessüm kaldý az o da Allah’a,
Evet hepsi kul; çoðu gaddar kalpsiz ama
O eski ben deðilim artýk!
Gül bahçesi boylu boyunca güzel gönüllerde;
Harap etti içine giren her insan bile bile,
Bunun hakký kalmaz mý mahþer’e,
O eski ben deðilim artýk!
Bir kahveydi mesele zehir ettin içire içire;
Nasýl insan kýyar suçsuz birinin kalbine,
Bahanesi var mý kýrmanýn söyle,
O eski ben deðilim artýk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urtekin_samet34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.