Gökyüzü üstüme düþüyor, Ve tüm yaðmurlarýný gözlerime býraktý. Bütün damarlarýmý hissediyor vücudum, Sanki içinde dolaþan kan deðil acý.
Bir gün gökyüzü yarýlacaktý, Saðanak gibi göktaþý yaðmurlarý. Hiç bir sýðýnaðým yok artýk... Artýk bu diyarda umut kalmadý.
Gözlerinde eriyorum, Gözünün önünde olmaktan bu kadar uzakken. Kahretsin... Ki kahrediyor zaten...
En yakýným, Çok özlediðim gözlerine çok selamlar söyle benden. Herkesten, her þeyden, her bir yerden geçmiþken Geçmiyor iþte... Nefesim kesiliyor gördüðüm yerde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Gülsu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.