Elime kaðýt kalem alamam anlatmaya, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi. Yeterince kelime bulamam anlatmaya, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi.
Yokluða akýp gider anlarý döndüremem, Ýçin için yanarým bir türlü söndüremem, Küçüklüðümden beri içime sindiremem, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi.
Çýðlýk çýðlýk hicraný, susturamadým giti, Ölünce bitecek mi, kestiremedim gitti, Yýldan yýla büyüdü, bastýramadým gitti, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi.
Zaman þifa olmadý yarama biber sürer, Gözlerim buðulanýr kalbime sancý girer, Nasýl anlatacaðým, herkese birer birer, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi.
Her anneler gününde hâlâ isyan ederim, Sükuta bürünürüm daha artar kederim, Ýçimdeki kanayan bir yaram hissederim, Ben annesizliðimi, ben anne özlemimi.
11 Mayýs 2024 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan İşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.