kendini yenme sabrýna
kendini kazanma vakurluðuna
kendine mutlu
kendine aydýnlýk olma þuuruna
kendimize eksik gideceðiz.
ýþýðýmýzý söndürüp..meþgalemiz hayat..
mümkünken uyanmalara
mümkünken çýkmadýðýmýz yollara
mümkünken girmediðimiz kalplere
mümkünken dinlemediðimiz þarkýlara
mümkünken tutmadýðýmýz ellere
eksik gideceðiz..meþgalemiz hayat..
daða taþa meydan okurken
elalemi yargýlama avuntuna
baktýðýmýz dar pencereden
kaybolan yýllara eksik gideceðiz.
ardýmýzda..meþgalemiz hayat..
susarken söylenceklere
kasarken gülünceklere
dururken koþulcaklara
eksik gideceðiz.. meþgalemiz hayat..
sel olup akamayan su damlasý
fýrtýna koparamayan bir esinti
alevlenemeyen kibrit çöpü gibi
sýradan bir nefesle geldik
sýradan bir nefesle gideceðiz.. meþgalemiz hayat..
baþka meþgalelerde hayat bulunca
özümüze sözümüze ayrý kalýnca
yolumuzu kalbimizden uzakta arayýnca
her þaþan ademi beþer misali
sandýðýndan/da geç kaldýðýndýr.. her vakit
yol almak gerektiðinde mahþere
eksik gideceðiz...kendimize.. meþgalemiz hayat..