ZAMAN OLUR Kİ

ZAMAN OLUR KÝ

Uzaklarýnda biri varsa eðer,
gurbet özlenir
Hiç görmediðin o þehre gidesin gelir,
Gidemezsin
Duysan ki o þehire kar yaðmýþ
üþürsün
Yaðmur yaðsa,
ýslanýrsýn, hemide sýrýlsýklam
Fýrtýna koptuðunu duysan
Darmadaðýn olursun

Öteden beri sevdiðin renkten vazgeçersin
O karayý sevmiþse
Sen kapkarayý seversin, nefret etsen bile

Güzelim menekþelere su vermezsin
Öfkeni hercailerden çýkartýrsýn.
Karanfil yetiþtirirsin
Balkondaki saksýlarda
Neden olmasýn ki
Ya kokusu benzer
Ya sarýsý,
ya kýrmýzýsý

Acýlar tatlý gelir
Farkýna bile varmazsýn yandýðýnýn

Korktuðun katran geceler varya
En çok sevdiðin zaman dilimidir
Uzletine çekilir
Kâh hayalini kurarsýn
Kâh rüyasýný görürsün,

Nekadar uzak olursa olsun,
Nereye gidersen git
O sokaktan geçer yolun
Önce kapýdaki kilide takýlýr gözlerin
Sonra
Tozlu perdelere
Bahçesinin duvarýna,
Duvar yazýsý yazmak geçer içinden
Tehditvari
" Mektubumu sen okumazsan
Þiirimi herkes okur"
Diye
Yazamazsýn

Mýh gibi çakýlmýþýndýr bulunduðun yere
Hýrsýndan kaldýrým taþlarýný tekmelersin
Kopamazsýn, koptuðun yerden
.....
Zaman olur ki
Koptuðu yerden düðüm atýlýr diye..

1005/2024 - Ý.ANÝK


Sosyal Medyada Paylaşın: