TEBEŞİRE KAN BULAŞTI

Yazýk ki bozuldu hilkat
Kalmadý insanda rikkat
Derdest edildi hakikat
Þiddet birdi, bini aþtý
Tebeþire kan bulaþtý

Vicdan kaskatý, taþ oldu
Kirpiðe deðen yaþ oldu
Þimdi ayaklar baþ oldu
Nefret pusulayý þaþtý
Tebeþire kan bulaþtý

Dinmiyor sancýlarýmýz
Göverdi acýlarýmýz
Hortladý öcülerimiz
Yeter artýk, sabýr taþtý
Tebeþire kan bulaþtý

Leke deðdi önlüklere
Hüzün çöktü günlüklere
Ne gerek var kinliklere?
Öðretmen toplumda baþtý
Tebeþire kan bulaþtý

Vefa yerini bulmadý
Hicap duyduk, þýk olmadý
Kimsede mecal kalmadý
Öðretmen özgür bir kuþtu
Tebeþire kan bulaþtý

Tahta deðil vicdan kara
Kolay iyileþmez yara
Eskileri mumla ara
Yaþananlar sanki düþtü
Tebeþire kan bulaþtý

Vandallýðýn lüzumu yok
Ne yazýk ki çözümü yok
Her þey açýk, gizemi yok
Gözümüzden akan yaþtý
Tebeþire kan bulaþtý

M. NÝHAT MALKOÇ













Sosyal Medyada Paylaşın: