sararmýþ yüzlerin gövdelenmiþ aðaç hýçkýrýðý
topraðý bol olsun kederlerin kapadýk gözlerimizi
herkes kendine ait bir rüya -rüya içinde masal
söz kuþlarýnýn uçurduðu gizemli varsayýmlar içinde
düz çizgiden sapan kýrýk yollar
parçalanan ufuklar
sevgilerin
sevgililerin
üzüntülerin kederlerin
serkeþ yorgunluðu
ve
gönül yaralarýmýzýn buluþtuðu en son durak
daraðacý
kim bilir
kaç sevda infaz edildi kaç aþk öldü sol kaburgamýzda
dalgakýranlarýn yüz görümlüðünde
sahipsiz kutsal
ehramlarda
-sus
metaneti- mizi paramparça eden hayat
kendimi uyandýrmak için kaç gece eskittim koynunda
kaç uykuyu feda ettim ateþli fýrtýnalarýn ucunda
küp küp parçalara ayrýldým her gece her bir küpte
yalnýzlýðýmla baþ baþa kaç koþu bitirdim
sayýsýz savaþlarýmýn
sayýsýz yenilgilerimin kayýplarýmýn
çetelesinden ibarettin ey! hayat
artýk þaþýrtmýyorsun beni
þaþýrtmýyor insanlar
hangi týlsýmlý aþk açar kalbimin sol anahtarýný
hangi melodinin ince ezgisi okþar saçýmýn tellerini
hangi altýn tas yýkar yaralarýmdan
akan kaný
gidebilirdim
uzun uzadýya düþ cennetlerine aklým fikrime sahip çýkabilseydi
þimdi yarým kalmýþ bir masalýn noksan sayfalarýnda
yoklardayým
gezegenin saklý ormanlarýnda evrim geçirmiþ bir ruh-um
derin uykularýn bâkir elçilerinin atlas yorganý üzerimde serili
sonsuzluk napsýn beni
ayþe uçar
10052024
22:26