MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Azığım yakın dur tenime
(AYSIZ)

Azığım yakın dur tenime



Hedef tahtasýndaki elmayý oynuyorum
O kentin bütün sabahlarý
ve aþk sendelerken
Düþünde ölen bir kadýnýn þarkýsýný mýrýldanýyorum
Rüzgar,
itiyor beni gizlenmeye çalýþýrken zihninde
Kendime karþý kýyýlardan sesleniyorum
Adýn
yüzümde dalgalanýyor,
kuþlarýn kanat çýrpýþýyla
sesinin kokusu
Siniyor tenime
Tenim
hasret doðuruyor
Her esintide
Tekrar
Ve tekrar



...Kumdan kalemin koruyucusu
Ýzin verme gelgitlere
bak yýpratýyor ruhumu
Lambadan sarkan sesinin
ninnisini sür gözlerime
Çatlaklarýmýn üzerini örterken yeþil dokun
Kapaklarýný açýyor ömrüm
dokununca sana
Ýçinde bir okyanus,
bir yedi deniz taþýyor
Ipýslak düþüyorum sakallarýna
Sakallarýnýn ben beyazý
aydýnlatýyor içimi.



Mantýðýn ýslak taþlarýnda buz tutmuþum
Her darbede ihtiyar,
elleri titrek bir günü deviriyor üstüme tanrý
Martýlara atýlamayacak kadar büyük
adýnda boðulacak kadar da küçük yaratmýþ beni
Uzaðýna savaþ açmýþ dilim,
Küs sürüyor týrnaklarýma özlemekten
Kayýp parçasýn
yap bozum hep yarým
Korkuyorum,
bu sabahlar doguramayacak bir gün seni
Ben,
beyaz mermer üzerinde
baþlayamayacaðým güneþin öyküsünü yazmaya
Yokluðun zýrhýmý delen canavar
Karanlýk orasý
Korkuyorum
Azýðým yakýn dur terime....









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.