kimse kalmamýþ ortalýkta ne esen bir rüzgar var ne bir yaprak hýþýrtýsý ne de berrak bir gökyüzü her yaný duman sarmýþ derin bir yalnýzlýk kuþatmýþ bütün bir þehri ve ýssýzlýk kokuyor duvarlar
ne baðlanacak biri var bu saatlerde ne huzursuzluðumu giderecek bir aný batýyor yüzümün tuzlu sularýnda þimdi gecenin sesi kendimden dökülüyorum yine bugün
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.