'' Gül Yaratısı ''

senin gözlerin
gökyüzüyle ayný þarkýyý mýrýldanýr
siperinden söker yýldýzlarý ve ay’ý
bin notalýk seslerin uçurumu gizlidir içinde
þiirdir -yücedir- cennetlik bir gezintidir
gözlerin ’’iki ez-zin kuþudur’’ su içerken
içini taþýran nar taneleri gibi
binlerce kelimeyi döker yüreðimden


sana çiçekli dað akþamlarýndan
elmanýn tadýndan, sütün ýrmaðýndan
zümrüt saraylarýndan þiirler yazamaz
aynalý þarkýlar besteleyemem
hatýrým yoktur benim kanatlarýnýn yanýnda


senin gözlerin bir yezit ordusudur
yüreðim kerbelâ
öldürmekten yorulmaz asla

saçlarýnda papatyalar
saçlarýn en serin rüzgârlarýn bacýsýdýr
romanýdýr senin o ince parmaklarýn
’-vadideki zambaðýn-"


benim ülkemin karanlýk duraðýndan
ýþýðýn beyaz trenleri geçmez asla
senin gülüþünü gerdanlýk diye takan güller
bülbüllerle ayný türküyü söylemez


ben bir savaþ sonrasýnda
bedeni göçük,
sesi çýð altýnda kalmýþ bir meçhulüm
kalbimin topçu sýnýflarý
koruyamaz beni kimliksiz
benim þakaklarým kirli
sabahlarým bulanýk, uyanýþlarým sislidir


uðultulu soluyorum hâlâ siyahý
endamýna her saat
devrim aðrýsý çeker rüyalarým
senin kirpiklerinde füsun var
parçamý sayýyorum durmadan
kavgam
kaçýncý dünyanýn savaþýdýr göz bebeklerinde
þimdi uzanýp nakýþlamak var

ölümü ve nikahý



_boran




Sosyal Medyada Paylaşın: