Müebbet
En çok böyle gecelerde aðladým ben
sisli, karanlýk ve sessiz...
Hep böyle gecelerde alkollü araba kullandým
ölüm küçük bir þakaydý, sevda mesnetsiz bir yalan
yavru kediler kadar öksüz ve ýslaktým.
Hep böyle gecelerde sordum kendime
“çivilenmiþ gözlerini sökerken sabahýn hengamesi
acaba benim gibi
kaç kiþinin daha ellerinde erir çið tanesi” diye
ve hep cevapsýz kaldým.
Böyle gecelerde bütün suçlarýmý kabul edip
baþýmý eðmeden önüme
dimdik, maðrur bir mahkum gibi yürüdüm ölüme
yine böyle gecelerde ertelendi infazým
ve taammüden sevdalanmaktan
müebbede çevrildi yazým.
Yorgun bir kelebeðin kanatlarý kadar
bitkinken göz kapaklarým
böyle gecelerde
bir kez bile yummadým gözlerimi
bir an bile uyumadým.
Þimdi yine böyle bir gecede
tüm dileklerimi doðramak için
bu bileklerimi doðramak için
tüm þiirlerimi kör býçak gibi biliyorum.
Kan kaybýndan olmasa bile
en azýndan
kahrýmdan ölmeyi diliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
here comes to shame Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.