ÖZLEMİM SONA ERSE
ÖZLEMÝM SONA ERSE
Kar yaðmýþ yüce daðlar, gibi dumanlý baþým,
Bir an göz açtýrmayan, fýrtýnalar yoldaþým.
Gündüz donduran güneþ, gece kurdun ayazý,
Derdim, efkârým bitmez, hasret alnýmda yazý.
Dalda bir yaprak olsam, rüzgârýna kapýlsam,
Dolaþsam yeryüzünde, yolda izini bulsam.
Ýster ez ayaðýnla, ister al avucuna,
Benden hatýra olur, koyarsýn baþucuna.
Aþk rüzgârlarý esse, þarkýmýzý söyleyen,
Mutluluk bizi sarsa, ömür boyu bitmeyen.
Kavuþsa bedenimiz, þahitlik etse daðlar,
Bilse sana aþkýmý, nehirler deli çaðlar.
Gözlerim ufuklarda, gece sabah olmakta,
Daðlarýn arasýndan güneþ parýldamakta.
Sen de doðsan gönlüme, solan gülüm yeþerse,
Birlikte nefes alsak, özlemim sona erse.
Hami TURAN
15.04.2024 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.