KEFENSİZ

KEFENSÝZ

Ýlk gördüðüm an seni, ateþ düþtü tenime,
Bakýþlar tutsak etti, zincir vurdu kalbime,
Ben eski ben deðilim, baþta akýl kalmadý,
Gündüz hayalimdesin, gecem sabah olmadý.

“Merhaba” deyiþinle, baþladý mutluluðum,
Her ânýmýz artýk bir, sendin hep soluduðum,
Günler geçmezdi sensiz, bitmeyen heyecanlar,
Hafýzamdan silinmez, senle geçen o anlar.

Ayrý kaldýðýmýz an, özleminle yanardým,
Resimlerine bakýp, hayalinle kanardým,
Kavuþunca bedenler, ayrýlmak istemezdim,
Sanki gözler kör olur, baþkasýný görmezdim.

Þimdi uzaklardasýn, haberin gelmez oldu,
Umursamaz halinle, gönlüme hüzün doldu,
Tutsakken hayaline, ne acý unutuldum,
Kalpte dinmeyen sýzý, aþk okunla vuruldum.

Hep sorarým kendime, bunca aþklar yalan mý?
Ömrünce aþk yaþayýp, mutlu olanlar var mý?
Aþklar bir gün biter de, hatýrasý mý kalýr,
Gidenlerin yerini, bir baþkasý mý alýr.

Sana sevdam bitmedi, bil asla bitmeyecek,
Kalpte yaktýðýn ateþ, ebedi sönmeyecek,
Hani çok seviyordun, olamýyordun bensiz,
Býrakýpta gittin ya, gömdün beni kefensiz.

Hami TURAN
25.04.2023 ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: