KALP EŞİ
KALP EÞÝ
Daðlarýn zirvesinde, fýrtýnada gibiyim,
Öyle üþüyor kalbim, titriyor, kederliyim.
Güneþ hiç doðmaz oldu, bulutlar çekmiþ perde,
Zaman derman olmuyor, yüreðimde ki derde.
Anlamsýz bu gidiþler, yýkan sessiz kalýþlar,
Tüm benliðimi sarmýþ, duyulmaz haykýrýþlar.
Kalp çýrpýnýr çýlgýnca, sensizliðe isyaným,
Yokluðun hançer olup, sýzlatýyor sol yaným.
Daðýtsan bulutlarý, tutsak güneþ görünse,
Erise mavi buzlar, daðlar çiçek bürünse.
Mutluluk yaðmur gibi, þu gönlüme yaðardý,
Damlacýklar sel olup, tüm tenimi sarardý.
Bitsin artýk ayrýlýk, bitsin bu sessizliðin,
Ne geçiyor eline, zulümdür çektirdiðin.
Gönülden seven insan, sevdiðine küser mi?
Geçmiþ günler hatrýna, kalp eþini üzer mi?
Hami TURAN
21.02.2024 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.