İSYAN
ÝSYAN
Sonsuz isyanlardayým, bil ki sebebi sensin,
Düþürdün de aðýna, iþkenceler edersin,
Aþkýn bir koza gibi, hýzla sardý kalbimi,
Çözülmez düðümlerle, hapsetti benliðimi.
Bilirim bildiðini, þu periþan halimi,
Sanki yakýp kül edip, savurdun bedenimi,
Hani kalbin taþ olsa, isyan eder çatlardý,
Çelikten olsa bile, eriyerek akardý.
Ýsyan etmek boþuna, gidenler geri gelmez,
Yaþanýlan o acý, ne yapsan sona ermez,
Kâinatý arasan, çarede bulamazsýn,
Geçmiþ mutluluklarý, tekrar yaþayamazsýn.
Benim bu isyanlarým, elbet hiç bitmeyecek,
Ölene dek o aþkýn, kalbimde büyüyecek,
Tüm varlýðým ne yazýk, sensiz acý çekecek,
Bilmiyorum bir ömür, söyle nasýl geçecek.
Hami TURAN
17.11.2022 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.