DÖNÜP DE BAKAMADIM

DÖNÜP DE BAKAMADIM

Bir parkta oturmuþum, güzel yâri beklerim,
Ýçimde bir heyecan, onu arar gözlerim.
Saða sola bakarým, alaca karanlýkta,
Zaman mekân anlamsýz, bitmez kalabalýkta,

Bir anda gördüm onu, gözü deðdi gözüme,
Gülümsedi hafifçe, ateþ düþtü özüme.
Koþar adýmlar ile birbirine yaklaþtýk,
Hasret dolu kollarla, sarýlýp kucaklaþtýk.

Oturduk bir köþede, ayrýlmýyor bakýþlar,
Nasýl mutluluk verir, gözden kalbe akýþlar.
Ellerini tutarým, teni yakar tenimi,
Nefesi nefesime, titretir bedenimi.

Zaman su gibi aktý, kalpte bitmez istekler,
Arzular bir þelale, dudaklar buse bekler.
Keþke imkân olsa da, zamaný durdursaydýk,
Ömür boyu beraber, hep yan yana kalsaydýk.

Uzun bir sokak boyu, yürüdük beraberce,
Eller bir an tutuþtu, sanýrsýn saatlerce.
Kaçamak buseleri, kondurdum dudaklara,
Yazdým sonsuz aþkýmý, karanlýk sokaklara.

Ayrýlýrken bakýþtýk, gözler gitme kal diyor,
Tutuþan ellerimiz, býrakmak istemiyor.
Son bir buse almadan, ondan ayrýlamadým,
Kalpte inceden sýzý, dönüp de bakamadým.

Hami TURAN
22.08.2023 ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: