ÇİÇEKLER

ÇÝÇEKLER

Her bahar geldiðinde, hüzünler sarar beni,
Çiçekler açtýðýnda, hatýrlatýr gideni,
Ýnce derin bir sýzý, girer garip gönlüme,
Dertler yoldaþým olur, hasret dolar günüme.

Sayýsýz çiçek verdim, anlatan aþkýmýzý,
Bazen beyaz papatya, bazen tek gül kýrmýzý,
Kimi mor kimi beyaz, demet demet leylaklar,
Hepsi de kokusunda, sonsuz aþkýmý saklar.

Yaþanan güzel günler, ne yazýk sona erdi,
Ayrýlýk demetini, yanan kalbime verdi,
Þimdi çiçekler solgun, hepsi boynunu bükmüþ,
Sevgilinin gidiþi, canda en aðýr yükmüþ.

Ayrýlýrken elimde, kýrmýzý bir gül vardý,
Gözümden sýzan yaþlar, gül alýna damlardý,
Yazýk ki veremedim, bana hatýra kaldý,
Aþkýyla yanan kalbim, derin yaralar aldý.

Elimde kalan son gül, duvarda çerçeveli,
Bakar yâri yaþarým, býrakýpta gideli,
Çerçevede gül gibi, hýzla kurudum soldum,
Dikenleri kalbimde, acýlarla yoðruldum.

Oysa o güldü yâre, hep aþkýmý anlatan,
Þimdi oldu hüznüme, bir de özlemler katan,
Elbet mahþere kadar, sýzlayacak sol yaným,
Artýk üstü çiçeksiz, bir mezarda yataným.

Hami TURAN
12.05.2023 ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: