BİR YAPRAK

BÝR YAPRAK

Sonbaharda bir yaprak nasýl düþer dalýndan,
Ýþte öyle kopardýn sen beni hayatýmdan.
Ýlk önce rengim soldu sonra hýzla kurudum,
Þimdi toprak üstünde çürümeye yüz tuttum.

Yaprak dalýndan kopup süzülerek düþerken,
Nereden bileceksin bu ayrýlýþlar erken,
Düþen yapraðý nasýl rüzgâr eser savurur,
Senin aþkýnda beni yerden yerlere vurur.

Bilinmez o yapraða artýk nasýl can gelir,
Tekrar yeþermek için, toprak ona ne verir,
Ýmkânsýz, olmayacak, bu ancak bir hayaldir,
Belli ayrýlýþ artýk geri dönülmez haldir.

Yaprak yeþermek için belki baharý bekler,
Benim bekleyiþlerim derdime dertler ekler,
Aðaç kuruyana dek yaprak hep yaþayacak,
Benim kalp sýzýlarým mahþerde son bulacak.

Hami TURAN
02.11.2022 ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: