PASLI KASATURA

Bir asker ki elinde tuttuðu kýrýk tüfeði,
Üstünde lime lime parçalanmýþ urbasý,
Belinde asýlý paslanmýþ kasaturasý,
Onu öldüremeyen, bedenindeki kurþun yarasý.

O meçhul askerin içindeki tek þey, vatan ve millet sevgisi.
Vatan uðruna can verip þehit olmak onun tek arzusu.
Geride kalanlar; anasý, babasý, evi ve viran ocaðý,
Onlarý yaþatmak için ve elindeki þanlý bayraðý.

O asker sað oldukça, bu vatan, bu millet hep var olacak,
Tarih sayfalarý onu hep dualarla yad edecek,
O asker için aðýtlar ve destanlar yazýlacak,
O asker ki bu milletin kalbinde hep yer edip rahmete anýlacak.

Vatan, bayrak ve din için ölmek ölümlerin en þereflisi,
O asker ki hep özlemle yaþadý ve özlemine kavuþtu,
Sen benim milletim þehidini asla unutma, onlar gibi hür ve asil yaþa,
Geçmiþini unutan milletler esaret altýnda yaþayýp, baþlarýný vuruyorlar taþa.

Mustafa UZ

Sosyal Medyada Paylaşın: