ANLATSAM

Ýçime attýðým, þu dertlerimi.
Anlatsam inan, taþ yarýlýrdý.
Çileler içinde, þu hayatýmý.
Anlatsam inan, dünya dururdu.

Konuþan dilerim, konuþmaz oldu.
Baharda açmadan, güllerim soldu.
Hayatta hevesim, kursakta kaldý.
Anlatsam inan, daðlar erirdi.

Bir mecnun misali, gezerken öyle.
Boðaz düðüm düðüm, tutuldu dilde.
Acýlar kor gibi san’ ki, aðrýlar solda.
Anlatsam inan, hayat dururdu.

Derdimi kimseye, açamýyorum.
Gözlerim yaþ dolu, gülemiyorum.
Hayattansa bir tat, alamýyorum.
Anlatsam inan, güller kururdu.

Ben yoruldum artýk, ömür bu iþte.
Ýnsaf ve merhamet, kalmadý dostta.
Kara kara bulutlar, dönerken baþta.
Anlatsam inan, canlar ölürdü.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: