yıldızları yine aynı yerine koysana zeynep

yýldýzlarý yine ayný yerine koysana zeynep
senin kim olduðunu bilmeyeceðim
hem zamaný portakalýn
aklýma bir apartmanýn beþinci katýndan düþsene
burasý gözlerime ilk baktýðýn yer
karanfil sokaðý deðil
aferin bir vuruþta çakýlan çivi
akþam oldumu adresi sorulmaz
çünkü sýrtýndadýr kaplumbaðanýn evi
yýldýzlarý yine ayný yerine koysana zeynep
kalmasýn sokakta kimsesiz çocuklar




insan sevdikçe görür daðlarýn ardýný bile
denizde manzara olur seyrettikçe
hazýr rüzgar benden yana eserken
ansýzýn gözlerime baksana zeynep
kanat tak bütün uçurumlara
iki caným var yakan toplarý yakaladým
biri senin biri benim
yýldýzlarý yine ayný yerine koysana zeynep
boðazlý yeþil kazaðýný giyindiðini
gözlerinin kahverengi olduðunu
senin kim olduðunu bilmeyeceðim.




yýldýzlarý yine ayný yerine koysana zeynep
gömleðimdeki çift çizgi ütü
radyo frekansýnda çýzýrtýlý sesler
hep eksik kuþ sütü
hafif esen rüzgar hani þu titrediðim
senin kim olduðunu bilmeyeceðim




yýldýzlarý yine ayný yerine koysana zeynep
yeni bir günü öldürüyor sakalýmý kesen jilet
hayat bulamadý armstrong
dengede durmayan tahterevalli
bir çift ayakkabýmýn teki
senin kim olduðunu bilmeyeceðim











kayýtlý


gökhan oskay










Sosyal Medyada Paylaşın: