GEÇMİŞE BİR SELA

Duydum.
Taraðýn bitlenmiþ, keyfin kaçýk.
Sen seni yarý yolda býrakmýþsýn.
Duydum.
Can kenarýnda bukleli anýlar tepinmiþ.
Sen seni ne çok masum sanmýþsýn?
Duydum.
Çýnarlar çýkaracak kadýnlýðýna çýbanlar bulaþmýþ.
Sen seni eteðinin yarýsýnda unutmuþsun.
Duydum.
Kýrýk aynana gün ýþýðý deðmez olmuþ.
Sen seni gecelere meze satmýþsýn.
****
Duydum da duymaz olaydým.
Göðsünün altýna adýmý verem yazmýþ,
Sen beni kendine ceza bilmiþsin.
Duydum da duymaz olaydým.
Tüm kirli sokaklarýna afiþlerimi asmýþ,
Sen beni kendine kaçak yazmýþsýn.
Duydum da duymaz olaydým.
Ýki üç satýrlýk zehirli vasiyetinle eriyip,
Sen beni kendine teneffüs saymýþsýn.
****
Biraz da ben konuþayým þu rüzgara:
Beni duymadýðýn zamanlarda,
Benim dediðin yerde senin deðil,
Senin ben dediðin yerde eksilmiþti gençliðim.
Ellerimi baðlayýp, elleri doldururken,
Ben deðil de
Kullanýp attýðýn santraç taþý, masumdu.
Üzerinden cesedimi attýðýn gün dururken
Kör kuyularda zar attýðým kumarlar deðil de
Kýnalanmýþ zaferin ve beyaz gelinliðin, haklýydý.
Ben senin hasretine tayin ettiðin bekçi iken,
Ben deðil de
her gece iþediðim pisuvar alkolikti.
Benden buraya kadar eskimiþ hatýram.
Duyduklarýmla doldu taþtý þu bunak hafýzam.
Ama yinede bil isterim,
Ben hala sessizim milatlar öncesi sevgilim.
Sosyal Medyada Paylaşın: