Kabus oldu üstüme çöktü Gecenin aðýr kasveti Dipsiz bir kuyuya attý sanki Yönümü kaybetmiþ gibi Bir ýþýk arýyorum Dolaþtýðým karanlýk dehlizlerinde
Sokaðý izliyorum perdesini araladýðým Demli çayýmý yudumlarken Sokaða bakan penceremde Gördüðüm görüntü bir adým yeri aydýnlatan Sert esen rüzgarda Onu þiddetinde salanan Bazen sarýmsý bazen beyaz soðuk ýþýklarý
Gözlerime yansýyan hüzünlü manzara Beni bende alan adý konulmamýþ Hiç görmediðim gezmediðim Sanki varlýðýma yabancý dünya
Baþ yastýða düþünce Kilit vurur dile Derin bir sessizlik Yükselir gündüzün susan Gece dile gelir çýðlýklarý Düþer karþý daðlarýn Zirvesinin uçurumdan Çið olur düþer açýk olan yollarýma Çýkmaz sokaða benzetir Benliðimin açýk olan tüm sokaklarýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.