MAVİ KELEBEĞİME MEKTUPLAR

Bu gece susmadý kalbimin isyaný hasretine
Uyudum, uyandým silemedim aðýtlarýný gözlerimden
Aylarca beni kahreden ne , bilirmisin ?
Bir kuþun feryatlarýna aðladým durdum
Neden mi ?.. benim ýssýz korkulu gecelerimi
Haset ve zalim gözler nazarladý
Anlatamadým sana tutkunluðumun sesini
Kayboldu penceremde ýþýðým
Yitirdim hain bakýþlarda
Mor baharlarýmýn sesini

Sesinden sonra bu gece
Uyurum sanýrdým uyandým geceye
Daldýðým hasretini düþünürken
Kaybettim tüm mazimi bir an... silindi
Gözlerimde yüzün, kulaðýmda sesindi çýnlayan
Kimse göremiyordu bendeki aþký
O sendin bence
Kimsenin göremediði aþk sendin !
Gittin ! gecelerime acýlarý býraktýn !

Bu gece
Silindi gözlerimden yaþamak, dünya !
Dalgýnlýklar içinde uyumuþum bir an
Sonra ; bir korku ve kabusla
Yeniden ayaktayým, uyurken herkes
Korkulu gözler bakýyordu karþýmda
Yenmeye çalýþtým dinlediðim þarkýda
O bana öldürücü bakan gözleri
Ama hala yazarken bunlarý
Ýçim titriyor...silinmiyor gözlerimden

Oysa geldiðim sabah sana
Bahçende güller coþmuþtu
Bülbül suskun beklese de vuslatý
Ya pencerendeki mor menekþen
Çiçeklerini cömertce vermiþti bir müjdeye
Umutlarým, yeniden yeþermiþti baharla
Avuntular ülkesine yelken açmýþtý
Þimdi gel ! ýþýk ol geceme artýk !
Bölme uykularýmý
Dinsin kalbimdeki hasretinin sesleri
Bir deli rüzgar esiyor sanki içimde
Yoksun yine yoksun gecemde !
Yaðmurlar yaðýyor bahçeme
Acýlý damlalar gözlerimde
Denizimden gelen meltemler
Nefes nefes dolaþýr yüzümde
Seni beklerim her geliþimde buraya
Yoksun... hayalin dolaþýr benimle

Sabahýn ilk ýþýklarý ile yine
Ýsyaným baþlar kendime
Yine gün merhaba derken evrene
Doðan güneþi görsem
Sussa hýçkýrýklarým ...dinse yaðmurlarým
Yokluðun düþer yüzüme
Gölgeler sarar her köþeyi
Hüznün her çeþit bestelerini yaparým
Gözbebeklerimdeki keman
Senin þarkýný anlatýr geceye

Seni ararken
Aðýr aðýr yürüdüm bu dev þehirde
Acýlar buruk buruk içimde
Ve, kapkaraydý düþünceler
Hasetçi bakýþlar sensizliðinde
Fena vurdular, kýrdýlar, aðlattýlar
Anlamadýlar beni
Simsiyah gecelerde bir ýþýk
Sinsice bakýþlarda bir umut aradým
Yoktu... yürek yoktu... kara bakýþ çoktu !
Zifiri zindanlar yazýldý kaderimize
Sensizken gözyaþýmla ýslandý umutlarým
Kabuslar sardý uykularýmý
Bir ben, bir uykum huzur bulmadý gecelerde

Deniz diye bakmasýnlar bana
Þimdi çölüm savrulup giden rüzgarlara
Leyla ve Mecnun’dan kalan
Saðnaklar oturmuþ þimdi, göz çukurlarýmda
Mekan tutan
Ay gri bulutlara sýðýndý hüznünden
Ayrýlýk bestesini yýldýzlar çalýyor
Bir kadeh sunuyor gecenin siyah sesi
Ben senin özlemini sunuyorum dudaklarýma
Ýçtiðim, yediðim ne ? bilemiyorum
Senden uzakta !

Þiirlerdi sensizliðimde avuttu sandýðým
Þiirlerdi sevgimi verdiðim
Kýta kýta mýsralarda
Bak... coþuyor hayal ülkemdeki ýrmakta
Yüreðimdeki seni iþliyorum satýrlarýma
Gözlerini arýyorum
Kaderimin aynasýnda
Bitmeyen özlemler içinde geleceksin bana
Gözyaþlarýný, ayrýlýklarý ne olur
Artýk hatýrlatma bana

Mektubun
Son bulmasa da her efkarlanýþýmda sana
Þimdi virgül koydum
Yeniden hasret türkülerimi
Yazmak için sana
Bekle... bitmeyen hýçkýrýklarýn sesinde
Gelen damlalarý

Günay Koçak

3. 05. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: