neyleyim

NEYLEYÝM
Satýrlarda þarkýlar þiirler susmuþsa
Ruhuma ilham veren bahar hazan olmuþsa
Bana can veren cenin yarin bedeninde ölü doðmuþsa
Dili lal gözü kör duygularý saðýr olmuþsa
Mavide alda þekerde balda beklediðim son durakta gelmeyen yari neyleyim.

Gamlý gecelerde yapayalnýz hayalinle baþbaþa kalýyorsam
Sobada yanan meþeye har deðil yar diye bakýyorsam
Yýkýlan sütunlarý omuzlarýmda taþýyorsam
Minicik tebessümlere tatlý bir söze muhtaç kalýp umut baðlýyorsam
Dallarýmdan bahar çiçeklerimi dermeyen yari neyleyim.

Ýnci boncuk gibi döküyorsam gözlerimden yaþlarý
Kurumuþ leblerimde bir damla þebnem olmamýþsa dudaklarý
Kaybolmuþluðuma yüreðimi acýtan sözleri býrakmýþsa en deli duygularý
Yüreðim yüreðinde zemheri ayrýlýða yol olmuþsa
Ashabýn ellerinden ýrmak gibi dökülse sular
Hayatýma þifa gibi düþse neyleyim

Hicran fistanlarý biçti yar ömrüme
Turnalarým avuçlarýndaki dualarý bana getirse ne
Þimþekler baðrýma ateþler yaðdýrýrken
Sol yanýma sevgi sözcükleri fýsýldasan ne
Han olsan hakan olsan gönüllere tac olsan
Sevenlere kardeþ olsan kul olsan sevmeyenlere köle olsan
Sol yanýma nevbaharlarý getirmeyen yari neyleyim
KATYA


Sosyal Medyada Paylaşın: