uykuya yatýya gidelim amaya
üstündeki gýybet elbisesini at
hýrkaný komidinin üzerine koy
haset gözlüðünü de at lütfen
ne çok kin ve savaþ
biriktiriyorsun arka
bahçende
fark etmedin mi
soldu tüm çiçeklerin
kurudu aðaçlarýn meyveye durmaz oldu
kirazlarýn elmalarýn
haydi
yayan yapýldak koþturalým mý amaya
dikenlerin pýtraklarýn kumlarýn üzerine
uç uca katmerlenen dertlerin sýkýntýlarýn
kandan ve irinden bir haritasýný çizelim
kaðýtlarda vahþi atlarýn kaygan derisinde
izi kalsýn geçmiþin
aðlama! sus!
aðlama amaya
yaðmurun terini silsin
gece gözlerinden
ve
dörtnala sürelim atlarý
tundra ikliminin estirdiði
organik topraklara
var mýsýn
kana kana içelim
soðuðu ve ýssýzlýðý kuraklýðý
yýlgýnlýðýn sancýlý gülüþlerini silelim ciðerlerimizden
sadeliði duruluðu hissedelim doya doya
iliklerimizde amaya
en yakýn hangara çekelim ruhumuzu
ve atlarý dinlendirelim
asýlalým
azgýn rüzgârlarýn köpüren yelesine
daðlarýn doruðundan göz gezdirelim
ruhlarýn özgürlük cennetine
yokluk en büyük varlýktýr
kalbin aynasýna
delice baðýralým uçurumlara okyanuslara
çýlgýnca koþalým terler içinde amaya
kuzey sumrularý kar baykuþlarý
eþliðinde
aþalým
tsunamileri kýralým zincirleri
mýrýltý nehirlerinden sesimizi çekip alalým
ufku açýlsýn gözlerimizin
kalbimiz mi amaya
kalbimiz yarým kalmýþ aþklar mezarlýðýnda dinlentide
korkma artýk hiçbir fani aþk gölgesini düþüremeyecek üzerimize
yaðmura topraða suya sana ant olsun ki
kimse gelip geçemeyecek artýk kalbimizin üzerinden
ayþe uçar
30042024
22:44