PAPATYA SOKAĞI

PAPATYA SOKAÐI

Kalbim, vatan topraðýný özledi
Neredesin Züleyha?

Rüzgârýn uðultusu dinmiyor þiirlerde,
Sayýklar ismini bu cihan dillerde
Üç arþýn ötede,
Uçmaða vardý varacak ellerin evinde

" Sen bir gökkuþaðýsýn,
Bazýlarýnýn renk körü olmasý
Senin suçun deðil"

Papatya kokan, nilüfer saçaklý
Ahþap evlerin terasýndan
Al yýldýzlý kelebekler kaçar sol yanýma,
Dokunsan solacak ömür aniden
Ve ateþe versen
Ölümü tadacak elinden.

Papatya sokaðýnda iki cümle katledildi
Bir sen, diðeri ben
Gazze’de çocuklar þehit düþerken
Aðýr geldi yaz romanlarýna aþk,
Ýnfaz edildi duygular,
Celladýna aþýk kalpler tarafýndan.

Fuzuli’nin dediði gibi:
" Yusuf,kýymetinin derecesini
Zamanýnda buldu, gördü
Ey paha biçilemeyecek kadar
Deðerli inci,
Sen bana ondan güzelsin. "

Gönlümün saati,
Zamaným bir yerinde durdu benim...

Ey sevgili gel kurtar ikimizi,
Papatya sokaðýnda bir ömür
Bin yýl edermiþ,
Kudüs de yaþadýk - gördük
Gözlerine bakýnca Filistinli çocuklarý gördük...

Yusuf’un tahtýnda, Mim ocaðýnda
Þahit ol ya Rab!
Kudüs’e,
Arþý âlaya
Þehri Ýstanbul’a, Anadolu’ya,
Gönderilen tüm kitaplara,
Dicle’nin asi ruhuna,
Nar tanelerine,
Zeytin dalýna
Ve cihaný yaratan Hâkka,
Yusuf’a aþýk olan Züleyhâ’ya
Kasem ederim ki,
Ey sevgili sen Serendiçepsin
Papatya sokaðýnda resmedilmiþtir en güzel þiirsin...


LARDES SYMPRA (HABÝB YILDIRIM)

(16 Temmuz 2024)
Sosyal Medyada Paylaşın: